Arousa Máxica 12. Epílogo

- Bueno,querido Lois, coido que che mostrei unha boa perspectiva da máxica Illa. Agora te3ño que voltar o meu lugar de vixia e agardar a que chegue outro viaxeiro con mirada imaxinativa.
- Grazas Breogán por este paseo maravilloso. Levo no meu maxín todas esas imaxes tan fantásticas.
- Adeus amigo
- Adeus.

O rei Breogán

ET 

Un mero tomando o sol 

A Serea presa.

Ese demo que non pode escapar

A tartaruga xigante do Areoso

Un dragón con mal xenio

Unha lasaña para andor o camiño.

Un Ourizo ben feitiño.

O elicefante bañándose.

Tartaruga durminte.

Que  disfrutedes do que vos rodea, de esa natureza que nos mantén, de este mundo tan fermoso e a miudo ignorado. E que aqueles que "saben ver" tamén enseñen os que están cegos non por estar oscuro senón por tanta luz que os deslumbra. Bicos

Arousa máxica .11.

- Estamos chegando a faro de Punta Cabalo, meu Lois.
- É un lugar ben fermoso.
-

- Respírase tanta paz que un adormece.
- Coma lle pasa a esa rocha que parece...

- Unha tartaruga durmindo
- Velaí.

Arousa Máxica. 9

- Antes de que nos metamos no mar ainda debemos mirar algo con mais atención.
- Donde dis?
- Ao lado do ourizo cacho.
- Si. Vexo ese con grande.

- Si,  pecho os ollos.

- Un elicefante como diría un amigo meu!
- Pois sí con unhas boas orellas. Vive Deus!
- Tamén parece que vai tomar un baño.
- Se non lle molesta nos tamén nos imos meter na auga que fai moita calor.
- Imos aló!

Arousa Máxica 10.

- ¡Pois estache ben chea de sorpresas esta Illa!
- Si, tendo ollos, e capacidade de observación, podes disfrutar do que ves e mais do que queres ver. ¡É ben doado!
- Tes moita razón Breogan. Neste reino noso da Galicia non hai lugar donde non poidas disfrutar do que ves e respiras e sentes.
- Enséñoche outra sorpresa. Alí.

- ¡Rochas ben bonitas!
- Pois pecha os ollos.
- OK.

- ¡Ouhhh, qué marabilla! Un ourizo ben plantado si señor.
- Velaí que non para de darnos sorpresas esta bisbarra.
- ¡E xa que estamos na praia podemos darnos un bo baño!
- Pois si.

Arousa Máxica 8

- Estába boa a lasaña ¿eh?
- Ben boa, hasta sabía a marisco.
- Home claro, levaba unha capa de paté de centola.
- ¡Un luxo!
- ¡E tanto! Imos agora a saudar a un amigo, espero que esté durmindo...

- Ahí tes a pedra que debes mirar.
- ¿Esa que está no medio da praia?
- Tal cual, esa mesma.
- A ver logo...

- ¡Miña nai, un auténtico Dragón!
- Si, a bo fé, hai que ir con conta, que non e bicho de bo humor.
- No xa se ve que está ben armado e non parece que teña moi boas intencions.
- Sí; haberá que fuxir non sexa que nos bote unha lavarada e nos chamusque.
- Imos pois.

Arousa Máxica. 7

- Hai que ver o que andivemos.
- Si, a verdade é que xa teño algo de fame.
- ¡Bueno, para algo son o Rei! ¡mira para aló!

- Hai que ver que rocha tan rara parece...
- ¿Que parece?

- ¡Increibel! parece unha lasaña, ou un bo "sandwich misto"
- ¡Pois ala a papar!

Arousa Máxica 6 A lentitude.

- ¡Son tempos estes de velocidade! Naide se para, todo é picar daquí e dalí sin acougo e sin sentido...
- Dis ben, sabio Breogan, fainos falla un pouco de "lentitude" para apreciar a vida e non soio transitar por ela sin mais
- Si, "La lentitud" que di Kundera.
- Lentitude si señor, olla para alí.

- Unha rocha ben curiosa. Pecho os ollos.

- ¡A tartaruga! ¡claro, é lenta pero vive hasta 500 anos!
- Da pra moito unha vida asi. pero eu prefiro ir un pouco mais apresa ¡ja ja ja!
- "Meden agan" Nada en exceso din os sabios de Atenas.