Feliz Navidad.

Que podamos sentir la felicidad de ser compasivos, tolerantes y libres.

(dibujo hecho a los 12 años aprox)

Arousa Máxica 12. Epílogo

- Bueno,querido Lois, coido que che mostrei unha boa perspectiva da máxica Illa. Agora te3ño que voltar o meu lugar de vixia e agardar a que chegue outro viaxeiro con mirada imaxinativa.
- Grazas Breogán por este paseo maravilloso. Levo no meu maxín todas esas imaxes tan fantásticas.
- Adeus amigo
- Adeus.

O rei Breogán

ET 

Un mero tomando o sol 

A Serea presa.

Ese demo que non pode escapar

A tartaruga xigante do Areoso

Un dragón con mal xenio

Unha lasaña para andor o camiño.

Un Ourizo ben feitiño.

O elicefante bañándose.

Tartaruga durminte.

Que  disfrutedes do que vos rodea, de esa natureza que nos mantén, de este mundo tan fermoso e a miudo ignorado. E que aqueles que "saben ver" tamén enseñen os que están cegos non por estar oscuro senón por tanta luz que os deslumbra. Bicos

Arousa máxica .11.

- Estamos chegando a faro de Punta Cabalo, meu Lois.
- É un lugar ben fermoso.
-

- Respírase tanta paz que un adormece.
- Coma lle pasa a esa rocha que parece...

- Unha tartaruga durmindo
- Velaí.

Arousa Máxica. 9

- Antes de que nos metamos no mar ainda debemos mirar algo con mais atención.
- Donde dis?
- Ao lado do ourizo cacho.
- Si. Vexo ese con grande.

- Si,  pecho os ollos.

- Un elicefante como diría un amigo meu!
- Pois sí con unhas boas orellas. Vive Deus!
- Tamén parece que vai tomar un baño.
- Se non lle molesta nos tamén nos imos meter na auga que fai moita calor.
- Imos aló!

Arousa Máxica 10.

- ¡Pois estache ben chea de sorpresas esta Illa!
- Si, tendo ollos, e capacidade de observación, podes disfrutar do que ves e mais do que queres ver. ¡É ben doado!
- Tes moita razón Breogan. Neste reino noso da Galicia non hai lugar donde non poidas disfrutar do que ves e respiras e sentes.
- Enséñoche outra sorpresa. Alí.

- ¡Rochas ben bonitas!
- Pois pecha os ollos.
- OK.

- ¡Ouhhh, qué marabilla! Un ourizo ben plantado si señor.
- Velaí que non para de darnos sorpresas esta bisbarra.
- ¡E xa que estamos na praia podemos darnos un bo baño!
- Pois si.

Arousa Máxica 8

- Estába boa a lasaña ¿eh?
- Ben boa, hasta sabía a marisco.
- Home claro, levaba unha capa de paté de centola.
- ¡Un luxo!
- ¡E tanto! Imos agora a saudar a un amigo, espero que esté durmindo...

- Ahí tes a pedra que debes mirar.
- ¿Esa que está no medio da praia?
- Tal cual, esa mesma.
- A ver logo...

- ¡Miña nai, un auténtico Dragón!
- Si, a bo fé, hai que ir con conta, que non e bicho de bo humor.
- No xa se ve que está ben armado e non parece que teña moi boas intencions.
- Sí; haberá que fuxir non sexa que nos bote unha lavarada e nos chamusque.
- Imos pois.

Arousa Máxica. 7

- Hai que ver o que andivemos.
- Si, a verdade é que xa teño algo de fame.
- ¡Bueno, para algo son o Rei! ¡mira para aló!

- Hai que ver que rocha tan rara parece...
- ¿Que parece?

- ¡Increibel! parece unha lasaña, ou un bo "sandwich misto"
- ¡Pois ala a papar!

Arousa Máxica 6 A lentitude.

- ¡Son tempos estes de velocidade! Naide se para, todo é picar daquí e dalí sin acougo e sin sentido...
- Dis ben, sabio Breogan, fainos falla un pouco de "lentitude" para apreciar a vida e non soio transitar por ela sin mais
- Si, "La lentitud" que di Kundera.
- Lentitude si señor, olla para alí.

- Unha rocha ben curiosa. Pecho os ollos.

- ¡A tartaruga! ¡claro, é lenta pero vive hasta 500 anos!
- Da pra moito unha vida asi. pero eu prefiro ir un pouco mais apresa ¡ja ja ja!
- "Meden agan" Nada en exceso din os sabios de Atenas.

Arousa Máxica 5

- Hai lendas que a xente non cre pero que se un está atento fanse realidade.
- Xa vexo. A pouco que un se deixe levar, a natureza cóntache moitas cousas...
- Hay unha lenda sobre sereas que é mais ca eso: é unha verdade, verás. Acheguémonos a aquela rocha e contempla.

- Parece oca
- Pode ser, mira ben...

- ¡Ei! que ollo mais bonito, e que ollada mais triste...
- Non te deixes impresionar, é un ollo da serea que está tamen encerrada nesa rocha. Por culpa de dar pena e polo seu canto melodioso afogaronse moitos mariñeiros; asi que non che dé pena. Está ahí ben presa.

Arousa Máxica 4.

- Que gustiño pasear por estos lares tan especiales, rey Breogán.
- É ben certo, temos unha terra que é  un tesouro...
- Que alguns non parecen querer ver...
- Hai que saber mirar meu amigo. Por exemplo nesa fenda ti ¿qué ves?
- Pois mais ben nada ou por decir algo escuridade.
- Afina, afina meu.

- Diaño, menudo susto me dou! pero, quén é?
- Eche un demo que Merlín meteu dentro da rocha para que non fixera mal.

- Non ten moi boa pinta
- Non, pero ahí está ben gardado.

Arousa Máxica 3

- Bueno amigo, agora imos ver unha novedade mariña
- De que se trata?
- Ai! moito queres saber. Vés aquela rocha cuon unhas cunchas enriba.
-Si.
-Xa sabes o procedemento.

-Pechaches ven os ollos? Ábreos logo.
-Abertos e abraiados están!

- Pero que fai un mero na praia?
- Seica dixo que lle gusta tomar o sol

AROUSA MÁXICA 2

Díxome Breogan:
- Gústanche as películas?
- Si, dixen eu.
- Pois logo vén. Mira para aquela pedra.
- Miro

- Agora pecha os ollos e volta a abrilos.
- Dacordo

- Ei ti, é o ET!
- Sasto rapás.A que mola a cousa? Pois hai moitas mais.

AROUSA MÁXICA. 1 A mirada da arte.

ENCONTRO CON BREAOGÁN.

Paseando un día calquera por-as praias da Illa de Arousa. Mirei aquelas tres rochas fincadas sobre outra plana, pechei os ollos, abrinos e asombrado vin ..

.


Alí estaba a guerreiro, o rei Breogán co seu escudo a sua espada e un casco da guerra das Galaxias

E díxome: Ven conmigo que che vou a ensiñar maravillas.

Recientemente he visto algunas alucinantes aportaciones de la moda como pantalones que son unas tiras y la pierna va al descubierto y otras sandeces de esta perturbadora sociedad consumista e idiota a tiempo parcial. Hace unos años hice unos dibujos extravagantes como una crítica al gusto banal y la ridícula deriva hacia la estupidez de nuestros tiempos. Vienen bastante al caso. Besos.  

Libro de cuentos. POLÍGLOTA Y OTROS RELATOS

En diciembre he presentado en "Os Catro Gatos" Santiago, mi libro de cuentos "POLÍGLOTA Y OTROS RELATOS" Son cuentos cortos que versan sobre todo aquello  que hacemos o pensamos real o imaginado en este mundo distópico, cruel y maravilloso a la vez. Ficción, realidad y humor, mucho humor son las lineas que delinean estos cuentos. Espero que los que los lean disfruten al menos tanto como yo al escribirlos. Podéis encontrarlo en Os Catro Gatos. Rua  das Rodas 13. Santiago.

Con Marcelo Mi editor.